Cupido et Psyche is a Latin novella published by Bombax Press. This sample for Cupido et Psyche contains the complete first chapter of the story, including its artwork. The novella is 8,800 words long and contains 350 words. Of those 350 words, some are cognates, proper nouns, or glossed words. A student needs a working vocabulary knowledge of 253 unique words to read this story in its entirety. The complete dictionary, though not the index verborum, is available here.
Sample for Cupido et Psyche
Ōlim erant rēx et rēgīna quī in cīvitāte bonā habitābant. Rēx et rēgīna fīliās trēs habēbant. Trēs fīliae erant pulchrae. Omnēs hominēs putābant fīliās esse pulchrās. Duae fīliae erant pulchrae, et omnēs hominēs hās fīliās laudābant quod erant pulchrae.
Sed ūna fīlia erat pulcherrima. Nēmō poterat putāre fīliam esse mortālem. Haec fīlia habēbat pulchritūdinem sīcut dea immortālis. Omnēs hominēs hanc fīliam valdē laudābant. Omnēs hominēs eam sīcut deam amābant. Iuvenēs, virī, senēsque hanc fīliam amābant.
Quid erat nōmen huic fīliae? Nōmen eī erat Psȳchē. Psȳchē nōn erat dea Venus. Sed omnēs hominēs putābant hanc fīliam esse deam Venerem. Omnēs hominēs Psȳchēn per viās sequēbantur. Omnēs hominēs eam vidēre et mīrārī volēbant.
“Salvē, virgō pulcherrima!” virī clāmāvērunt. Fēminae rogāvērunt, “Quid est sēcrētum tuum? Dīc nōbīs! Nōs volumus esse pulchriōrēs sīcut tū!”
Omnēs hominēs mox clāmāvērunt simulatque[1] spectāvērunt Psȳchēn ambulantem in viā, “Ecce! Venus ipsa per viās nostrās ambulat! Movēte vōs! Movēte vōs! Dea Venus per viās nostrās ambulat!”
Omnēs hominēs Psȳchēn mīrābantur.
(Master I O V)
Et virī et fēminae virginī flōrēs, vīnum, columbāsque dabant. Virgō pulcherrima flōrēs, vīnum, et columbās nōlēbat. Nūlla dōna volēbat. Ita vērō, Psȳchē per viam sine hominibus ambulāre volēbat.
“Virgō pulcherrima, accipe hōs flōrēs, quaesō!” virī mīrantēs dīxērunt. Tum virī mīrantēs Psȳchae hōs flōrēs dedērunt.
Virgō pulcherrima dīxit, “Hōs flōrēs accipere haudquāquam possum quod ego nōn sum dea.”
“Virgō pulcherrima, accipe hoc vīnum, quaesō!” iuvenēs mīrantēs vocāvērunt. Tum virginī hoc vīnum dedērunt.
Virgō pulcherrima dīxit, “Hoc dōnum accipere haudquāquam possum quod ego nōn sum dea.”
Virī Psȳchae columbās dedērunt.
(Clker)
Senēs mīrantēs clāmāvērunt, “accipe hās columbās, quaesō, Venus!” Et tum virginī hās columbās dedērunt.
Virgō pulcherrima dīxit, “Hoc dōnum accipere haudquāquam possum quod ego nōn sum dea.”
Sed omnēs hominēs rīsērunt et iterum iterumque eī flōrēs, vīnum, columbāsque dedērunt. Mox Psȳchē per viam ambulāre nōn poterat quod omnēs hominēs dōna Psȳchae dabant.
“Dea
dīcit sē nōn esse deam,” senēs dīxērunt. “Tū es dea nova! Tū habēs
pulchritūdinem immortālem, et nōn es virgō mortālis. Ō pulcherrima virgō, tū es
dea Venus ipsa! Simulatque tē vīdimus, tē cognōvimus!”[2]
Psȳchē columbās, flōrēs, et vīnum accipere nōlēbat.
(Master of the Die)
[1] As soon as
[2] Recognized
